ایدز چیست

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

ایدز چیست ؟

ایدز (سندروم ناکارایی دستگاه دفاعی بدن) مرحله پایانی بیماری HIV است فرآیند بیماری که مدت ها قبل از اینکه فرد از نظر فیزیکی بیمار شود شروع می شود.وقتی که HIVبطور جدی سیستم ایمنی بدن افراد را دچار آسیب می کند این طور مطرح می شود که فرد دارای ایدز است . در آمریکا شخصی که به HIV مبتلا شده است به دنبال آغاز تشخیص عفونت ها یا وقتی که تعداد لنفوسیت (نوعی از گویچه هایسفید که از بافت شبکه ای گره های لنفی منشا می گیرند و معمولا بدون دانه بوده و شامل انواع بزرک و کوچک می باشد ) CD4+ اش کمتر از 200 سلول می باشد یک آزمایش تشخیص ایدز را دریافت می کند( میانگین تعدادلنفوسیت CD4+ یک فرد سالم تقریبا 1000 سلول است ) .

اولین بار در ژوئن 1981 ایدز به عنوان یک بیمار ی غیر عادی که باعث می شود افراد- اصولا مردان همجنس باز جوان- توانایی شان را برای مبارزه با عفونت های تهدید اموز معمول و بدون مدت از دست بدهند شناخته شد . GRID (نقص ایمنی مربوط به همجنس خواهی) که در ابتدا نامیده شد بزودی سندروم نقص دستگاه ایمنی یا ایدز نام گرفت . افرادی که به بیشترین وجه در معرض خطر گرفتن این بیماری بودند مردان دوجنسی یا همجنس خواه، تزریق کنندگان مواد مخدر، دریافت کنندگان تزریق خون و هموفیلی ها بودند.

عاملی که باعث این بیماری می شود یک ویروس است که در یک زمان توسط یک دکتر آمریکایی به نام روبرت گالو و دکتری فرانسوی به نام لوک مونتاگنیر کشف شد . این ویروس که توسط هر کدام از این افراد بطور جداگانه وصف شده بود سرانجام به عنوان گونه هایی از ویروسی مشابه تعیین شد که بعدا ویروس نارسائی دستگاه ایمنی بدن انسان یا HIV نامیده شد . مدت طولانی از کشف این ویروس نگذشته بود که یک آزمایش پادتن پیشرفت کرد که می توانست وجود این ویروس را در خون یا مایعات بدن تشخیص دهد . در سال 1985 مجوز این تست داده شد .

از طریق مطالعه نمونه های خونی که به دلایلی دیگر نگه داشته شده بود نظری اجمالی در مورد آنچه که اپیدمی HIV در ابتدا برای تشخیص اولین موارد در ژوئن 1981 به نظر می رسید داریم . مهم ترین موارد از مطالعات گروه هپاتیت B درسانفرانسیسکو بود . در 1978 انجمن عمومی سلامت 6800 مرد همجنس گرا را در سانفرانسیسکو ثبت نام کرد تا گسترش هپاتیت B و تاثیر واکسیناسیون های پیشرفته اخیر را برای هپاتیتB بررسی کند . بعدا به دنبال پیشرفت آزمایش پادتن HIV نمونه های ذخیره شده سرم برا ی آنتی بادی به HIV بررسی شد . نتایج آن قابل توجه بودند .

با نگاهی به گذشته 3 درصد از آن گروه قبلا تا سال 1978 به HIV مبتلا شده بود . در 1979 گروه مبتلا به HIV تا 12 درصد افزایش یافته است و تا سال 1981 زمانی که اولین موارد بیماری ایدز کشف شد 36 درصد از آن گروه پیش از این مبتلا شده بودند . تا اوایل دهه نود نزدیک به 80 درصد از گروه مورد بررسی به HIV دچار شدند . در حالی که هنوز تعدادی از آنها علامتی از بیماری نشان نداده بودند تعداد افرادمبتلا به بیماری ایدز رو به افزایش بودند .

HIV چطور تشخیص داده شد ؟

در معمول ترین شیوه شناسایی پادتن HIV یک آنزیم مربوط به تست سنجش ماده جذب کننده (ELISA ) را برای غربال کردن بکار می برند که در ادامه ابا آزمایش WESTERN BLOT تایید می شود . دقت تست سرم شناسی HIV خیلی بالا است ( بیشتر از 99 درصد حساسیت و اختصاصی) . به دنبال گرفتن نمونه ،گزارش نتایج ممکن است از 2 روز تا 2 هفته طول بکشد البته بستگی به کار آزمایشگاه هم دارد . محل های عمومی برای ازمایش شامل مراکز بهداشت ، بیمارستان ها ، دکتر های خصوصی ، کلینیک های برنامه ریزی خانواده یا کلینیک های تشخیص انتقال بیماری جنسی ، مقرهای سیار ، تاسیسات پزشکی دارویی و مکان هایی که برای تست HIV اختصاص داده شده است می باشد .

تعدادی آزمایش های دیگر هم موجود است

آزمایشی سریع که د ر خانه قابل دسترسی است تنها آزمایش برای HIV است . کاغذ صافی با نمونه ای از خون که با نیشتر گرفته شده است

به حالت رمز گذاری شده و بدون نام به یک آزمایشگاه فرستاده می شود . نمونه های خون که خشک شده اند توسط ELISA مشابه و تست های WESTERN BLOT(معیوب بودن خون) بکار برده شده بر روی خون سیاهرگی آزمایش می شوند. حساسیت و اختصاصی بودن این شیوه 100 درصد است . نتایج توسط تلفن عرضه می شود ( یک پیام ضبط شده برای افراد ی با نتایج منفی و مشاوره ای برای افراد دارای نتایج مثبت ).

سه آزمایش هم وجود دارد که نتایج را به سرعت تقریبا در مدت ده دقیقه آماده می کند: SUDS ، Recombigen ، و ژنی .میزان حساسیت این شیوه صد در صد است و اختصاصی بودن آن 99 درصد است . این آزمایش ها هم براساس خون هستند .

آزمایش OraSure که تست ELISA و تست معیوب بودن خون را بکار می برد تا پادتن های در برابر HIV را در سلوی پیدا کند . میزان حساسیت و اختصاصی بودن آن مشابه سرولوژی استاندارد است .

مباحثه زیادی در مورد نقش تست HIV وجود دارد. اکثر مسائل راجع به این آزمایش و ارزش آن بجای موضوعات پزشکی بر حقوق اجتماعی توجه دارند . در ابتدا ی شناخت این بیماری همه گیر حق حریم خصوصی افراد و توجه به مخفی بودن نتایج علاوه بر ترس از تبعیض بر علیه افراد ی که مبتلا به بیماری شده اند کاربرد این آزمایش را برای آزمایش عموم افراد محدود کرده بود .

با این وجود ارزش پزشکی تشخیص اولیه در ارتباط با بیماری HIV همراه با مزیت بسیار زیادی است . با وجودی که این بیماری هنوز هم علاج پذیر نیست امااز طریق اقدامات پزشکی قابل درمان است.درمان مناسب، پیشرفت بیماری را به تاخیر می اندازد و از سرایت فرصت طلبانه بیماری جلوگیری می کند . تشخیص مثبت بودن آزمایش از طریق ازمایش خون به فرد این فرصت را می دهد تا بر اساس اولویت ها برنامه ریز کند ( همانطور که در مورد هر گونه بیماری طولانی مدت و سخت صدق می کند ) و مهم تر اینکه ا فراد می توانند از سرایت بیماری به دیگر افراد مانند همسرشان که او را دوست دارند جلوگیری کند.

آگاهی از بیمار ی که از طریق تست HIV بدست می آید برای پدر ها و مادرها هم مهم است .از طریق درمان ........ . می توان از انتقال ویروس از یک مادر مبتلا به بیماری ایدز به نوزادش تا 80 درصد جلوگیری کرد .این مورد آنقدر سودمند بود که در ژوئن 1996 انجمن پزشکی آمریکا آزمایش HIV را برای همه زنان حامله اجباری کرد .

چطور بیماری HIV پیشروی می کند ؟

بعد از اینکه یک فرد مبتلا به بیماری HIV شد در بدن او فرآیندی شروع می شود که ویروس بطور آهسته و تدریجی واکنش های ایمنی بیمار را از بین می برد . پیشروی وقایع اکنون بخوبی مشخص است و قابل توجه ترین عامل همراهی کننده آن زمان است . وقتی که زمان می گذرد بدون اینکه به فکر درمان موثر بیماری باشید این ویروس سرانجام باعث می شود که فرد در واکنش دفاعی به تعدادی از بیماری های مختلف که قابلیت مبارزه با آنها را ندارد مستاصل شده و سر انجام منتهی به مرگ فرد شود.

این نمودار برای فهم تاثیر HIV بر سیستم ایمنی و دفاعی از زمان شروع به بعد مهم است همانطور که در مورد یک فرد مبتلا به HIV در یک دوره 83 ماهه نشان داده شده است . ویروس به آهستگی لنفوسیت های CD4+ را نابود می کند تا زمانی که واقعا چیزی باقی نمی ماند و سرانجام برای بدن غیر ممکن می شود که حتی در برابر معمول ترین بیماری ها از خود دفاع کند .

زمانی که ویروس به لنفوسیت های CD4+ سرایت می کند قسمتی از ژنوم سلول می شود و آن را به یک عامل تولید کننده ویروس تبدیل می کند . در بدن میزبان ویروس روزانه بیلیون ها ذره ویروسی تولید می شود . اگرچه که در این فرآیند لنفوسیت های آلوده شده به ویروس از بین می روند اما ویروس آزاد شده وارد سلول های آلوده نشده به ویروس می شود و فرآیند تخریب دوباره آغاز می شود . ویروس می تواند بصورت پنهان در لنفوسیت های CD4+ شخص آلوده شده به ویروس باقی بماند و سال های زیادی را در بدن میزبان خود سپری کند. HIV بر دیگر سلول های سفید خون بطور متفاوتی تاثیر می گذارد . اگرچه که آن به لنفوسیت ها سرایت کرده و آنها را نابود می کند یاخته های درشت خوار و مونوسیت های آلوده به ویروس به عنوان مخازن ویروس باقی می مانند . تخریب مداوم لنفوسیت های CD4+ که اولین گروه سیستم ایمنی دفاعی بدن هستند سرانجام فرد را مستعد پذیرش یا در خطر ابتلا به دیگر عفونت ها یی که مدت طولانی تهدید امیز نیستند مانند ذاتالریه ...... یا آلودگی به تک یاخته توکسوپلاسما می کند.

در اوایل در طب بالینی بیماری های همه گیر این طور فکر می شد که هر چه که مدت طولانی تری فرد مبتلا به بیماری باشد آن بیماری مسری تر می باشد . این تئوری که واگیری پویا نامیده می شود امروزه بطور زیادی ثابت شده است .نبودن درمان ... برای یک مدت طولانی باعث افزایش تعداد ویروس ازاد در خون همراه با کاهش تعداد لنفوسیت های cxd4+ می شود . اکنون مشخص شده است که ابتلا به بیماری با افزایش میزان ویروس در خون ارتباط مستقیم دارد.در نتیجه علاوه بر دانستن وضعیت شخص از نظر HIV دانستن اینکه آن شخص در چه مرحله ای از ابتلا قرار دارد نیز می تواند در درمان و همچنین کنترل انتقال ویروس ها مفید باشد.

تئوری ابتلاء داینمیک

این نمودار دوره ابتلا به بیماری (خط پر رنگ) و واکنش سیستم ایمنی بدن (خط نقطه چین )را نشان می دهد .بلافاصله بعد از ابتلا سیستم ایمنی بدن واکنشی قوی در مقابل ویروس نشان میدهداما با گذشت زمان ویروس سرانجام قادر می شود توانایی شخص را در تولید پادتن ها از بین ببرد.این نمودار سعی دارد تا مفهوم ابتلا داینمیک را توضیح دهد که در آن هر چه شخص مدت زمان بیشتری به ویروس آلوده باشد میزان ویروس موجود در مایعات بدن او بیشتر خواهد بود.

HIV چگونه منتقل می شود؟

مطالعات فراوانی در مورد نحوه انتقال ویروس HIV صورت گرفته است.و نهایتا این سه راه راههای اصلی انتقال این ویروس تعریف شده اند.

از طریق جنسی، از طریق ارتباط جنسی به نحوی که مایعات بدن با هم دیگر تماس پیدا کنند.